Namaste

Joehoe! Hier een update van de eerste anderhalve week.. Heb al superveel gezien, gedaan, ervaren en beleefd en ik zal proberen jullie een korte samenvatting van dit alles te geven! Al denk ik dat de foto's voor zich spreken :)

Eerste dagen in Kathmandu geweest in een gastgezin met andere vrijwilligers. Kreeg hier een introductie bestaande uit taallessen, wat toeristische trekpleisters, bijzondere ritjes met de lokale bussen en info over het land en haar gewoontes. Eigenaresse van ons onderkomen was een lief mensje dat gebrekkig Engels sprak wat wij gelukkig wel compenseerden met ons uitstekende Nepali! Moeilijke taal, vooral door de voor ons onbekende klanken maar met' Mero naam Marloes ho' en Mero naam deshko the Netherlands ho' maak je al flink indruk bij de Nepalezen! (Ik heet Marloes en Ik kom uit Nederland). Om 8u zaten we aan het ontbijt met zn allen, als we geluk hadden met een soort pannenkoekjes, op de mindere dagen begonnen we de dag met noodles.. lunch was meestal iets rijstachtigs en avondeten ook rijst met saus en een hoopje groenten. Veel was mij te scherp maar ik was daarmee wel het kneusje van de groep. Wel fijn dat wij bestek kregen; ze eten zelf alles met hun rechterhand (links gebruiken ze op de wc) en mixen ze al het eten door elkaar.

We zijn bij de stoepa, Monkey temple, toeristische wijk Thamel en Kumari geweest. Deze laatste verdient wat extra aandacht omdat het een bijzonder geval is. Het is namelijk een 3 jarig meisje waarin een godin is gehuisvest (...). Ze is gekozen na een zware keuring waarin allemaal enge mannen met enge maskers en andere dingen een groep meisjes heeft bang gemaakt. Diegene die het minst bang was, is de uitverkorene. Ze woont met haar verzorgers in een huis en wordt overal heen getild omdat ze niet mag beschadigen. Als ze bloedt, op welke manier dan ook, wordt er een nieuwe Kumari gekozen. Het schijnt een hele eer te zijn maar of een 3-jarige zich daar bewust van is? Ze verschijnt 2x per dag, als ze zin heeft, voor een raampje en dan kan iedereen een glimp van haar opvangen. Wij stonden mooi met onze neus vooraan toen er werd omgeroepen dat we heel veel geluk hadden, ze had namelijk zin om naar buiten te gaan wat betekende dat we ook foto's mochten maken. Na 2 uur wachten verscheen mevrouw eindelijk en werd ze met een noodgang de menigte doorgetild waarbij ik alleen een glimp van haar tooi heb kunnen opvangen.. geluksvogels dat we zijn ;)

We hadden wel het geluk dat we met nieuwjaar (2076) hier waren! Oudjaardavond in Thamel gevierd wat heel gezellig en druk was! Nieuwjaarsdag ik Baktaphur, een heel oud stadjr waar allerlei rituelen zouden plaatsvinden. Het is hier alleen heel lastig om te weten wanneer iets is..'soon soon' is al gauw 2,5 uur later waardoor we het touw trekken (waarbij jaarlijks doden vallen omdat ze niet tegen hun verlies kunnen!), het neerhalen van een hele grote boom en het in grote getale piercen van tongen (staan ze blijkbaar voor in de rij en dat gaat dan aan de lopende band (vast niet steriel :p)) hebben gemist. Verder wel een gemoedelijk sfeertje en de busrit er naartoe was ook al enerverend. Het is inmiddels verboden om mensen op de bus te vervoeren maar hetzelfde aantal wordt nog in en aan de bus vervoerd.. Nieuwjaarsdag wordt door velen ook met familie en lekker eten gevierd. In de garage van ons huis stond oudjaarsdag opeens een geit die er niet meer was toen we nieuwjaarsdag terugkwamen.. heel gek!

Ben inmiddeis in de bergen in Pokhara. Heeeeerlijke frisse lucht hier (in Kathmandu liepen we standaard met mondkapje, wat een vieze stoffige stinkstad!), fantastisch uitzicht en ik 'woon' voor 3 weken in een klooster waar ik samen met Thomas, een Deen, Engels geef aan de jonge monniken. Nja, dat proberen we want dat is nog niet zo makkelijk! Er is geen vast moment waarop er les is, er is geen schoolbord, geen klaslokaal, 2 potloden, 1 schriftje, 2 boekjes met Engelse tekst en een varierend aantal leerlingen met allemaal een ander niveau Engels.. Thomas is er al 2 weken maar die had de hoop eigenlijk al opgegeven. Nadat we 5 monniken bij elkaar hadden verzameld waarvan er 1 op zn rug naar het plafond staarde, er 2 ruzie maakten, een vierde dat probeerde te sussen met een ninjatrap en de vijfde naar ons zat te staren snapte ik het wel en barstten we allebei in lachen uit.. Dit wordt nog wat! Inmiddels heb ik 1 les zelf gegeven met zowaar 7 aanwezigen en kon ik een boekje voorlezen waarbij geen gewonden zijn gevallen. Gister was er een speciale dag waarbij ze de hele dag moesten bidden/rituelen uitvoeren/... (geen idee, mogen wij niet bij zijn) en zaterdag is onze vrije dag dus morgen gaan we weer een poging wagen!

Wel echt bijzonder om hier te (mogen) zijn! Er gebeurt zoveel dat ik gerust een uur buiten op het terras kan zitten kijken.. Er is 1 monnikje van 7 die eigenlijk nog een beetje te klein is voor alles en die vaak komt buurten als hij weer eens niet mee mag doen. Gistermiddag hem hoofd, schouders, knie en teen geleerd (al heb ik het vermoeden dat hij alleen de volgorde weet en geen benul heeft wat zn shoulders zijn haha) en daarna verstoppertje gespeeld. Hij heeft het gepresteerd om van de 13x dat ik hem moest zoeken, alle 13x op dezelfde plek te gaan zitten hahah. Ook wel weer heel schattig.. sowieso is het mooi om te zien hoe goed hij zich met bijna niks kan vermaken. Er is geen speelgoed maar met een elastiekje/stokje/knoop/water kan hij uren zoet zijn.

Ze starten 's ochtends om 5u met een heleboel kabaal, iets met grote trommels, klankschalen en een hoop geschreeuw en het varieert per dag hoe lang het aanhoudt. Ik kom rond 7u beneden waar ik lekker kan wakker worden op het terras in de zon met uitzicht op het Annapurna gebergte waarbij er een kopje heeeeel erg zoete thee wordt gebracht. Daarna iets van ontbijt: havermout, noodles (met koriander bahbah), geroosterde witte boterham oid. Daarna even douchen (koud en onder een kraan ipv douche) etc en dan wachten tot er tijd is voor de English class (al heb ik het idee dat het onderaan het prioriteitenlijstje staat waardoor er ook dagen zijn dat we niks te doen hebben of hele dag wachten tot we kunnen aantreden). Om 10:30 is het tijd voor de lunch, wat we allemaal samen doen. De monniken zitten op een matje op de grond, wij aan tafel.. vind ik niet zo leuk dus als Thomas er niet is, ga ik bij ze zitten. Lunch is eigenlijk altijd rijst met beetje saus en groenten. Rond 16:00 hebben we een snackmoment wat een beetje wisselt, soms wat knabbeltjes, soms stukje fruit en soms jawel: weeeeer rijst! Rond 19:00 avondeten met weer rijst waarna iedereen naar zn kamer gaat. Tussendoor is er tijd voor spelletjes, wandeling, mediteren (ze proberen het me te leren maar ze lachen opvallend veel dus denk niet dat ik er zo goed in ben), staren, handwasje doen, vrede stichten (ze gaan echt lomp met elkaar om en corrigerende tikken en schoppen worden regelmatig uitgedeeld) en gewoon kijken en genieten. Heb het idee dat ze het hier allemaal prima naar hun zin hebben en ik ook!

Oh foto's uploaden lukt even niet.. die houden jullie van me tegoed! Fijne Pasen!

PS. Sorry voor de type-/spelfouten! Niet handig om zoveel te typen op telefoon..